Dzisiejszy odcinek poświęcony jest coverom, w które kolejni wykonawcy tchnęli nową, niezwykłą energię. Jeśli zastosowaliście się do poniedziałkowej rekomendacji, to dziś możecie zrobić to samo. Odkręćcie szyby i zróbcie volume up!
Dzisiejszy poniedziałkowy zestaw numerów przeznaczony jest do letnich miejskich podróży samochodem. Odkręć szyby, wystaw łokieć i DAJ TO GŁOŚNIEJ!
Nie spodziewam się, że dzisiejszy Rewind przypadnie Wam do gustu. Ale był czas, kiedy drum’n’bassu słuchałem całkiem sporo.
Dziś będzie rap grany. Ale w sposób raczej nieoczywisty.
Zaczynamy reprezentantem Alkopoligamii, Człowiekiem Orkiestrą R.A.U., który wydał jeden z najciekawszych projektów w polskiej rap grze anno domini 2016. Następnie do głosu dochodzi Jamie Isaac w poszerzonej wersji utworu z gościnnym udziałem Rejje Snowa. A że owego pana do tej pory nie znałem, to na trzecie pozycji znajdziecie jego solowy numer. Przedostatnie miejsce zajmuje reprezentujący najbardziej klasyczne brzmienie Tunji Ige, o którym dowiecie się nieco więcej z kolejnej Piąteczki. A kończymy reprezentantką Londynu RAYE, która zaprosiła do współpracy Stormzy’a.
Hasztag: DajZnaćJakMiPoszło
25 czerwca startuje 26 edycja Festiwalu Kultury Żydowskiej.
Kilka dni temu otrzymałem potwierdzenie, że drugi rok z rzędu wybiorę się na to wydarzenie jako akredytowany bloger. Więc to chyba najlepsza pora, by — tak jak w zeszłym roku — zajrzeć do tegorocznego rozkładu jazdy i wybrać najciekawsze z mojego punktu widzenia pozycje.
Opis tego projektu miał trafić do wczorajszej Piąteczki. Ale w trakcie jej tworzenia opis rozrósł się do tak dużych rozmiarów, że postanowiłem poświęcić mu dedykowany post.
Publikuję w ramach filmowego cyklu Podaj popkorn, ale nie dajcie się zwieść. Jest tu też o muzyce!
Zatem… Oto on.
Pozytywne komentarze po opublikowaniu pierwszego odcinka dały mi jasny sygnał, że fajnie jest.
Przez kolejnych kilka odcinków trzymać się będziemy wybranych motywów przewodnich. Czasem związane będą z gatunkiem muzycznym, inną razą dla przykładu… z płcią. Bo dziś chciałbym Państwu zaprezentować damskie głosy, które zrobiły mi “OH!”.
Dzisiejsza edycja to powrót do połamanych dźwięków.
Zaczynamy problemami pierwszego świata od Unknown Mortal Orchestry, który ujrzał światło dzienne pięć dni temu. Kolejny smaczek ma niecałe trzy tygodnie i jest zapowiedzią wspólnej płyty 20syla i Mr. J Medeirosa pod szyldem AllttA. Środkiem zawładnie Flume, który niezmiennie jest w doskonałej formie. Najwięcej kontrowersji wzbudzi zapewne efekt współpracy A‑Traka z Phantogramem. Bo pewnie zbyt dyskotekowo będzie. Dla mnie to bardzo dobry letni hit. A jeśli zastanawiacie się skąd kojarzyć możecie Phantogram, to podpowiadam — pisałem o nich przy okazji podsumowania 2k15. Bo jako Big Grams wydali wspólnie z Big Boi’em świetną epkę, do której ciągle wracam. Kończymy M83. Bo miało być tu dużo wcześniej, ale z nieznanych mi przyczyn nigdy nie weszło. Więc nadrabiam.
Standardowo: zapraszam do hejtowania.
Nowy muzyczny cykl otwieram z bananem na twarzy. Bo już wiem, że ta podróż wehikułem czasu sprawi mi sporo przyjemności. I miejmy nadzieję, że Wam również.
Dzisiejszy odcinek potraktujcie jako opowieść o pięciu wyjątkowych płytach. Jeśli spodoba Wam się któryś z utworów — sprawdźcie koniecznie cały album z którego pochodzi. Obiecuję, że nie zawiedziecie się.
Zaczynamy holenderską kooperacją rapera Pete’a Philly’ego z bitmejkerem Perquisitem. Ich “Mindstate” nie schodził z mojego odtwarzacza długimi miesiącami. Podobnie zresztą jak “Windmills of the soul” Kero One’a, którego miałem okazję zobaczyć w krakowskim Ministerstwie w 2007 roku. I do dziś stawiam ten koncert w pierwszej dziesiątce podziemnych koncertów w Krakowie, które miałem okazję zobaczyć na żywo. W tym samym top10 umieszczam zresztą zamykającego dzisiejsze zestawienie występ Artsa The Beatdoctora w Pięknym Psie siedem lat temu.
Nie do końca rozumiem, dlaczego One Self wydało tylko jeden pełnowymiarowy album, skoro Vadim i Yarah mieszkają pod jednym dachem. Smuteczek, bo przepiękny to był materiał. “Soulshine” DJ Cama kupiłem kiedyś za grosze w jednym z krakowskich komisów i z pewnością trafi tu jeszcze kilka razy.
Smacznego?
Tłumaczenie się z własnych tekstów dla autora jest jak wyjaśnianie pointy dowcipu. Ale dochodzą do mnie słuchy, że niektórzy z Was nie rozumieją tutejszych sztosów.
Więc wpadnijcie jutro. Nie wiem czy zrozumiecie, ale przynajmniej przeczytacie nowy tekst. Nie zapomnijcie tylko kliknąć lajka. I dzisiaj też.
Zaczynamy nowym singlem Sonara. Następnie fenomenalna zapowiedź longpleja Otsochodzi. Numer trzy to bardzo fajnie połamany XXANAXX z gościnnym udziałem Mesa. Finał poprzedza Metronomy, które wraca z nowym materiałem w tym roku. A kończymy świeżutką Alicią Keys. Której głos kocham już od piętnastu lat.
Zapraszam do krytykowania.
Maj już na półmetku. Czyli już prawie na ukończeniu. Więc pozwólcie, że w wielkim skrócie, ale jednak podsumuję kwiecień w temacie muzyki.
Spektakularnych zwrotów akcji nie było, ale kilka ciekawostek się jednak wydarzyło. Sprawdź to, człowieku zatem!
Znowu dotarłem do ściany. Otarłem sobie o nią knykcie, posiniaczyłem czoło. Walę głową w mur i próbuję odblokować się na pisanie. Albo nie mam czasu, albo nie mam weny.
Tematów pozornie mam w bród. Ale gdy tylko trafia coś na warsztat, po stworzeniu kilku lub nawet kilkunastu okrągłych zdań wyrzucam to do kosza… Nieważne, nie o tym tutaj dzisiaj. Dzisiaj słuchamy wspólnie muzyki.
Zaczynamy NØCNYm, który zapowiada projekt “Synesthesia”. Mocno mi to przypomina “Czeluść”, więc czekam. Następnie wjeżdża nowy Szatt. A potem dość dziwny Chicano Batman, za którego zapewne najbardziej mi się w tym tygodniu dostanie cięgi. Idąc za ciosem wtóruje mu jeszcze dziwniejsze Fumaça Preta. A kończymy Kaytranadą. Którego mi kolektywnie zarekomendowaliście w zeszłym tygodniu. I ja wam za to bardzo dziękuję. I szanuję. I polecam kolejnym.
Poniedziałkowie uszanowanko. Po raz trzydziesty.
Zaczynamy Jamesem Blake’iem, bo wyszedł nowy album. Potem wjeżdża Jumo, który łamie kark całkiem konkretnie. Następnie JMSN, którego już powinniście znać, bo Wam go tu przedstawiałem jakiś czas temu. Kolejny Mar to odkrycie zaserwowane przez cotygodniowe rekomendacje Spotify. I kończymy wygrzebanym tą samą metodą Cassiusem. Tym bardziej, że udziela się tu Mike D z Beastie Boys.
To już taka tradycja, że na koniec w tym miejscu proszę Was, żebyście dali znać jak mi poszło w tym tygodniu. A Wy jak zwykle będziecie mieć to w dupie. Ale spoko. I tak się przecież lubimy…
To trzeci tydzień z kolei, gdy w ciągu siedmiodniowego cyklu pojawia się tylko jeden post. Czyli sztosy. Jeżeli macie ochotę dowiedzieć się czemu — zajrzyjcie jutro. A dziś posłuchajmy razem trochę muzyki.
Zaczynamy dubstepowym Mall Grabem. Zaraz później Łona opowie historię związku Gombrowicza z Azealią Banks. Następnie usłyszycie świeży singiel Marthy High — soulowej divy, która przez 30 lat koncertowała z Jamesem Brownem. Trailer filmu dokumentalnego “Bad rap” przypomniał mi o Kero One, więc postanowiłem sprawdzić co tam u niego. Przegapiłem moment, gdy skręcił z klasycznych hiphopowych bitów w kierunku bardziej abstrakcyjnym i nowoczesnym. I brzmi to bardzo smacznie. A skoro przy nowych i świeżych rzeczach jesteśmy, to kończymy remiksem “Stresu” w wykonaniu Lessless. Bo właśnie ukazała się zremiksowana wersja projektu “Albo inaczej”.
Standardowy request: dajcie znać jak mi poszło w tym tygodniu.
W miniony piątek po raz kolejny zabrakło Piąteczki. A poniedziałkowe Sztosy pojawiają się regularnie od 28 tygodni, stając się najdłużej publikowanym tutaj cyklem bez żadnej przerwy. Ot, ciekawostka.
Dziś znów jest dziwnie. Mógłbym dodawać tu tylko i wyłącznie hipsterską elektronikę i każdy byłby zadowolony. Ale uruchamiając “Sztos Alerty” przyjąłem, że atakować Was będę nowymi brzmieniami. Nawet jeśli ten kontakt ograniczycie do jednego odsłuchu, to kiedyś powiecie “słyszałem to u Aksa”. I mnie to będzie cieszyć.
Zatem dziś zaczynamy brytyjską wokalistką Szjerdane, którą to ponoć wymawia się J’er-deen. Choć zapewne jej pseudonim nic Wam nie mówi, to znać ją możecie ze współpracy z Bonobo. Potem pojawi się mój dobry człowiek Good Paul z utworem, który pojawił się właśnie na składance inaugurującej MOST — nowy label pod szyldem Prosto. Potem wjeżdża dwunastominutowy Kamasi Washington, którego zapewne będziecie mieli ochotę pominąć. Ale dajcie mu szansę. Serio. Idąc za jazzowym ciosem wjeżdża kooperacja Kneebody z Deadlusem. A kończymy jak zwykle fenomenalną AlunąGeorge.
Dajcie znać, jak było.
Powiem szczerze — dziś klucza nie ma żadnego. Ta piątka nawet mi się nie klei w jeden spójny set. To po prostu zbiór ciekawostek, na które trafiłem w ostatnim czasie
I tak, zaczynamy od fenomenalnej nowości od BADBADNOTGOOD, które mnie po prostu zauroczyło. Kontynuujemy jeszcze ciepłym singielm V/O czyli solowego projektu Wojtka Urbańskiego z Rys. A skoro o nich mowa, to na pozycji trzeciej pojawia się remiks utworu Baascha w wykonaniu chłopaków. Numer cztery to zeszłoroczny Gramatik (bo przegapiłem, że wówczas wyszło coś od niego), a kończymy nowym numerem Mura Masy. Uffff.
Ruszcie trochę nogą sobie.
Pozostałe trzy sztosy to również nowości.
Zaczynamy od nowego utworu DJ Shadowa, który wkrótce wraca po pięciu latach z kolejnym albumem. Następnie lecimy z nowym projektem Sonar Soula, który zostanie wydany w U Know Me Records. Potem wjeżdża tanecznym krokiem Charles Bradley, a soulowy klimat podtrzyma Snoh Aalegra. Kończymy kooperacją trzech artystów, których poznałem dzięki tej serii: Kali Uchis, Vince Staples oraz Steve Lacy z The Internet we wspólnym numerze.
Bawcie się dobrze, dzieciaki!
Parafrazując Jokę z nowej płyty: “Siemano, dzień dobry wieczór i cześć! / Z tej strony Aksiu — czy ktoś tam jest?”. Jeśli tak, to dajcie jakoś znać o sobie.
Dziś zaczynamy cykaczem z kanału Majestic Casual (zasubskrybuj sobie, bo warto). Dobre brzmienia kontynuujemy nową produkcją od No Echoes. Następnie wjeżdża jazzowo — soulowy Kiwanuka, a potem jak zwykle niezawodny 20syl z remiksem, który wcześniej przegapiłem. Stawkę zamyka reprezentant Australii — Citizen Kay. I to jest na prawdę mocny finał!
Smacznego.