Bawię się w blogowanie prawie od pięciu lat. Równiutko rok temu postanowiłem wystartować pod własnym szyldem — pierwotnie na blogspocie, ostatecznie zatrzymując się tutaj. Dwanaście miesięcy od pierwszego posta wypadałoby trochę się wytłumaczyć z aktualnej sytuacji i hulającego dłuższych przestojów tutaj. No to, podsumowuję zatem obecną sytuację.
Ostatnio w wewnątrzfirmowej korespondencji padło hasło, aby pewne kwestie pomiędzy działami developmentu i kreacji rozwiązać za pomocą bitwy na miny… W przeciwnych narożnikach spotkać się mieli szefowie odpowiedzialni za poszczególne działy, a do zbierania zakładów wytypowano mnie… Uzasadnienie? “Groszek przyjmuje zakłady o grube PLNy (ufam mu jeżeli chodzi o kasę — jeździ starym mercedresem i nosi się na sportowo)”…
Przytaczam, bo temat wymaga drobnej aktualizacji. Choć mam nadzieję, że na zmniejszenie zaufania fakt ów nie wpłynie, to przyszło nam się pożegnać z wysłużonym, 23-letnim Mietkiem. A przy okazji, w związku z przesiadką do nowego auta, stoczyliśmy batalię z ubezpieczycielami. I o tym w dzisiejszym poście.
Dawno mnie tu nie było. Generalnie ostatnio codziennie padam na twarz. Związane jest to albo z pracą, albo z siłownią (o tym pewnie wkrótce), albo inną bieganiną, ale efekt jest jeden — po powrocie do domu odpływam. Dlatego weekendu majowego wyczekiwałem z niecierpliwością.
Plany zmieniały się praktycznie z dnia na dzień. Miała być Praga, miał być Cieszyn, miało być Zakopane… Skończyło się na pięciu mega intensywnych dniach spędzonych w Warszawie i rodzinnych stronach. I o tym w wielkim skrócie poniżej.
Cztery miesiące od ustalenia daty. Czas spędzony na ogarnianiu, nagabywaniu, zachęcaniu, spamowaniu. Przez ten czas wielokrotnie utwierdziłem się w przekonaniu, że mam w Was wspaniałych przyjaciół. Dziś stuknęła mi trzydziestka, jutro związana z tym faktem impreza, którą organizuję wspólnie z Karolką. A w związku z tym wypadałoby powiedzieć o trzech rzeczach. No, to jazda.
Jeden z ostatnich postów zapowiadających zbliżającą się coraz większymi krokami imprezę urodzinową. Dzisiaj przedstawiam (chyba) ostatnią niespodziankę dotyczącą wieczornego line-upu. Udało nam się namówić do zagrania krótkich setów koncertowych wykonawców, którzy w znacznym stopniu przyczynili się do tego, że od ponad dekady żyję rapem.
Czytaj dalej »83 ’till infinity. Odcinek 4: Wyga oraz Decó i Szpilersi
Z czystością polskiego języka u mnie różnie bywa. Każdy z bliższych znajomych wie, że lubię czasem rzucić mięsem i w różnych wypadkach użyć serii wulgaryzmów jako przecinków lub ozdobników w zdaniu… Wiadomo, że czasem nic tak nie potrafi odzwierciedlić kipiących emocji jak soczysta “kurwa”…
Ale od dłuższego czasu obserwuję ogólną wulgaryzację naszego języka w dużej mierze wywołaną poprzez akceptację na stosowanie tego typu ozdobników w massmediach. I szczerze mówiąc… wkurwia mnie to.
Dziesięć lat temu, dzięki wsparciu moich rodziców, miałem możliwość wyjechać na studia do Krakowa.
Czasem miewam momenty, gdy mam tego miasta dość. Robi się męczące, duszne, ciasne i… turystyczne. Czasem nachodzą mnie myśli, że może po dekadzie mieszkania tutaj, warto pomyśleć nad jakąś zmianą otoczenia, póki nie zarzuciliśmy na kolejne trzydzieści kilka lat kotwicy w postaci kredytu mieszkaniowego…