Do muzycznych podsumowań miesiąca zabierałem się już kilka razy. Ukazało się pięć razy i stanowi jeden z najbardziej nieregularnych cyklów na tym blogu. Ale znów naszła mnie ochotę. Więc oto jest.
Choć i tak nikt tego nie przeczyta.
Z lekkim poślizgiem, ale jeszcze przed końcem dnia. Wybaczcie, że zmusiłem Was do czekania.
Ogłaszam początek weekendu. Można świętować. Zezwalam.
Ale najpierw sprawdźcie dzisiejszą piątkę. I standardowo — dajcie znać, jak jest.
Smacznego.
Styczeń na blogu upłynął pod znakiem alfabetów, sztosów i piąteczek.
W najbliższych dniach wracam do trochę bardziej regularnego pisania. I opowiem Wam, w jakim kierunku skręcimy tu w najbliższym czasie.
Ale póki co… OGŁASZAM WEEKEND.
Tygodnia koniec i początek. Czyli piątek.
Dziś posłuchacie sobie trochę polskiego rapu, zajrzycie do kilku sklepów z płytami, odwiedzicie kilka miast na świecie, obejrzycie Rachel i Chandlera poznających tajniki systemu operacyjnego Microsoftu oraz dowiecie się za co kocham Red Bulla.
Bawcie się dobrze, dzieciaki!
Do tekstu o winylach zabierałem się już od paru miesięcy. Kilka ciekawych wydawnictw i garść fajnych linków, na które ostatnio trafiłem spowodowały, że postanowiłem w końcu domknąć ten temat.
Ponieważ tekst może być dla niektórych trochę za długi, jego puentę zawarłem w tytule. Taka sytuacja.
Nie będę się tu rozpisywał, że winyle wracają do łask, że trwa moda na czarne płyty i że w ogóle chwilo trwaj.
W minioną sobotę odbył się w budynku Forum pierwsza edycja winylowego bazaru. Mam nadzieję, że nie ostatnia. Bo cieszę się, że poza grzebaniem w boksach Records Dillaz czy w zakurzonych pudłach pod halą targową pojawiają się inicjatywy ściągające handlarzy z całej Polski.